Bijzettafel voor Roland

Een aantal jaren geleden vroeg mijn achterbuurvrouw Lisette of ik nog een mooie bestemming had voor het wortelgestel van een grote struik die gerooid was.

Het was mijn plan om de stronk, als het droog was, te verzagen en er op de draaibank een schaal of iets anders van te maken. Het heeft er wel drie of vier jaar gelegen te wachten op een goede bestemming.

Toen ik vorig jaar bij de verhuizing van mijn werkplaats naar Fabriek aan de Eem het houthok met Roland aan het opruimen was, kwam de stronk weer tevoorschijn en moest besloten worden om het mee te nemen of achter te laten voor de kachel. Zonde om weg te gooien maar wat anders? De garage dreigde overvol te worden. We bedachten dat het wel een mooie basis zou kunnen worden voor een klein tafeltje. Dat leek Roland wel wat.

Belofte maakt schuld. Na een fikse borstelbeurt, het verwijderen van los schors en wat zaagwerk aan de wortels/poten kwam een goed onderstel tevoorschijn.

Als bovenblad koos ik voor een zeer contrasterend stuk onbekantrecht (dus nog met schors) Esdoorn. Als een soort schaduw van de wortels is de tafel bewerkt met schaaf, zaag, rasp, vijl en schuurpapier. Als afwerking is gekozen voor een kleurloze olie. Kleurloos tot op zekere hoogte: er zit wat wit pigment in dat ervoor zorgt dat het witte Esdoorn onzichtbaar wordt behandeld en niet verkleurt. Het resultaat is een tafel die stevig in/op de grond staat.